Maandag 15 augustus

Vandaag staat er weer van alles op het programma. Na een heerlijk ontbijt gingen we met de camper naar de op één na grootste berg van het Adirondack park genaamd The White Face Mountain. Er ging wel een discussie vooraf of we wel of niet zouden gaan. Er zou vanwege de wolken geen uitzicht zijn vanaf de top volgens de dame bij de voet van de berg (waar entree betaald moest worden). Bij een tweede keer verklaarde ze ons bijna voor gek als we wel zouden gaan. Dus hadden we eerst nog een wandeling langs een stroming gemaakt. Dit was een vrij stijl pad en zijn halverwege via de skipiste terug naar beneneden gelopen. De top van de White Face Mountain konden we van onder makkelijk zien. Dus we gingen weer richting de ingang van de weg richting de top. Deze keer stond dat er inderdaad wel wat zicht was, dus daar gingen we dan. De weg naar de top was ook erg mooi met enkele uitzichtpunten. Bijna bij de top aangekomen kon je met de lift verder of te voet over wat rotsen verder. Met onze jonge benen hebben we besloten het pas te kiezen. Het was wat geklauter, maar was erg leuk om te doen. Bij de top aangekomen was het uitzicht adembenemend, een goede keuze dus. Hier hebben we veel foto’s kunnen maken en nog wat rond geklommen op de rotsen daar. Na ongeveer 1,5 uur zijn de teruggegaan naar de camper. Op de weg naar beneden hebben we nog een tussenstop gemaakt om te lunchen. Vervolgens kon de reis richting Montreal verder. Hiervoor moesten we wel eerst de grens over naar Canada. Dit verliep als een tierelier. Paspoorten laten zien, aantal vragen beantwoord, stempels in de paspoorten en we konden verder rijden. Een half uur verder kwamen we al aan op de camping welke we van tevoren we al geboekt hadden. Karin had in een winkeltje op de top van de White Face Mountain nog een zakje gekocht waarmee de vlammen van het kampvuur van kleur veranderde. En inderdaad de vlammen waren groen/blauw/rood/geel door elkaar. Best grappig om te zien. Na een tijd toen het vuur gedoofd was, zijn we gaan slapen.